Από τα πρόσφατα ταξίδια και πολύ αγαπημένο. Δεν πήγα με μεγάλες προσδοκίες. Το αποφασίσαμε μέσα σε μια εβδομάδα, αλλάξαμε εισιτήρια και "πεταχτήκαμε" από το Λας Βέγκας για σκ.
Παλμ Σπρινγκς, όνομα και πράγμα. Μια όαση μέσα στην έρημο της γύρω περιοχής που δημιουργήθηκε φυσικά, και λόγω των γειτονικών βουνών που το προστατεύουν επιλέχθηκε από τα αρχαία χρόνια για κατοίκηση από ντόπιους ιθαγενείς.
Η τωρινή εικόνα είναι αρκετά διαφορετική απ'ότι λογικά θα ήταν 2000 χρόνια πριν αλλά εξακολουθεί να είναι μια όαση για τους λάτρεις του μοντερνισμού στην αρχιτεκτονική. Από τον Neutra και τον Frey, μέχρι τα προκατασκευασμένα σπίτια του Wexler, όπου και να κοιτάξεις θα δεις κάτι να σου κεντρίσει το ενδιαφέρον.
Αυτό που μου έκανε περισσότερο εντύπωση είναι πόσο οι ίδιοι οι ντόπιοι είναι περήφανοι για την αρχιτεκτονική της πόλης τους που καθόλου δε μοιάζει με τα σπίτια των τυπικών αμερικανικών προαστίων. Η ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου (φώτο) μας έδωσε μάλιστα και χάρτη με τα διάσημα σπίτια της πόλης.
Θέλω να πιστεύω ότι δεν είναι μόνο το ωραίο κλίμα που τράβηξε όλους τους διάσημους εκεί κατά καιρούς, αλλά και η ομορφία και απλότητα των εξοχικών αυτών κατοικιών. Ανάμεσα σε άλλους ο Σινάτρα, ο Πρίσλευ, και οι Μπήτλς έχουν μείνει εκεί και πολλές ταινίες έχουν γυριστεί.
